Klik hier voor info over het komende project

Op 17 oktober 2010 werd ik 50 jaar. Zelf voelde ik er weinig voor, daar veel aandacht aan te besteden, maar dat gold traditiegetrouw niet voor de naaste vriendenkring. Over flauwe grappen als een Abraham in de tuin of een woud van bordjes met 50 erop had ik bij voorbaat een banvloek uitgesproken, maar achter de schermen werd toch gewerkt aan een ludieke actie. Er stond een evenement op stapel op mijn verjaardag, in de kerk van Leegkerk, 5 km ten westen van “stad”. Buiten mijn gezichtsveld was een koor samengesteld dat in staat moest zijn, een dubbelkorig motet van Bach te zingen: Singet dem Herrn, ook niet meteen het makkelijkste! Met een list werd ik aldaar verordend en ziedaar mijn kado: een dagje werken aan dit heerlijke stuk koormuziek. Het werd een mooie dag en het resultaat was niet eens zo slecht; uiteraard werd er gebabbeld over een vervolg, een eventuele uitvoering met nog meer motetten. Als dirigent stond ik al een tijdje droog wat Bach betreft, dus ik had er niks op tegen.

Nog tijdens de brainstormfase deed zich de gelegenheid voor, het koor ten doop te houden: er kwam een aanbod om een opengevallen plaats in de serie Winterconcerten te Feerwerd op te vullen. Het koor werd via audities en netwerken op oorlogssterkte gebracht en met bijna 40 zangers voerden we in januari 2011 4 motetten van Bach uit. De aanloop was zodanig dat er mensen buiten moesten blijven. Hals-over-kop werd een tweede uitvoering georganiseerd en een aantal weken later nog eens twee! Na dit succes kon het natuurlijk niet uitblijven, dat de koppen weer bij elkaar gingen over een mogelijk permanent karakter van dit nieuwe koor. Om het groots en meeslepend te houden besloten we, meteen het volgende jaar op twee locaties de Johannes Passion uit te voeren. De naam voor het koor werd de vlag die de lading volledig dekte: Nieuw Groninger Bachkoor. Hierin zat een knipoog verwerkt naar de oude Groningse (of Groninger) Bachvereniging, die door de toenmalige leden steevast het Bachkoor werd genoemd.

Vijf jaar later hebben we het derde paar Johannessen achter de rug. Het orkest werd gevormd door gevorderde amateurs, aangevuld door enkele professionals op de kritieke plekken. Zelf maakte ik een andere droom waar: naast het volledig instuderen van koor en orkest vervulde ik bij de uitvoeringen de rol van zowel dirigent als evangelist. Het hele verhaal in tekst-dramatisch en muzikaal opzicht volledig te mogen dragen was elke keer weer een hele bijzondere ervaring!