Panta Rhei
Sinds enige jaren dirigeer ik het koor Panta Rhei. Een koor met een bijzonder, eigen karakter. De leden van het eerste uur kennen elkaar van een cursus stemvorming, die zo aansloeg, dat men in de geest van de cursus door wilde gaan. Naast “gewone”, klassieke muziek wil het koor ook lichte en wereldmuziek uitvoeren. Daarnaast kenmerken de concerten zich door relatief veel aandacht voor de presentatie. De mise-en-scene wordt uitvoerig besproken, vastgelegd en geoefend. De noten worden doorgaans thuis ingestudeerd, met behulp van elektronisch vervaardigd oefenmateriaal.
Voor mij in eerste instantie een bijzondere ervaring, gewend als ik was aan koren die erg goed met het notenbeeld uit de voeten kunnen, daarentegen veelal afhaken als het op een “leuke” presentatie of uit het hoofd zingen aankomt. Mijn kennismaking met koren waarbij dat anders ligt (en bij de OVW is dat in nog sterkere mate het geval) is een van de redenen geweest dat ik vaker, en met meer toewijding, stukken uit het hoofd ben gaan leren. Bij uitvoeringen van de Winterreise en de Johannes Passion heeft mij dit dichter bij het publiek gebracht dan ik ooit had kunnen komen met de bladmuziek voor me.
Wereld, licht en klassiek werden prachtig vermengd in 2014, het “Misa Criolla”-jaar waarin dit stuk 50 jaar bestond. Heel leuk om aan dit stuk te werken, ook omdat er voor mij een nostalgisch tintje aan zat: eind jaren 80 was dit het eerste stuk waarin ik gevraagd werd als solist, bij studentenkoor Gica o.l.v. Wilfred Renemann.
Zie voor meer info de eigen website van Panta Rhei